در تعریف سلامت از دیدگاه سازمان بهداشت جهانی آمده که "سلامت یک حالت دینامیک از تامین رفاه کامل جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است و نه فقط نبودن بیماری و نقص عضو". به عبارت دیگر همانگونه که از این تعریف برمی آید ، سلامت علاوه بر جنبه های جسمانی، دارای ابعاد روانی، اجتماعی و معنوی نیز هست.
از نظر پیشینه، طی نیم قرن اخیر، رفته رفته مجامع علمی متوجه بعد دیگری از سلامت، تحت عنوان سلامت معنوی شده اند که گرچه متقدمان علوم پزشکی به آن عنایت داشتهاند ولی به دنبال رنسانس علمی در اروپا و رشد سریع علوم در بخشهای مادی و جدایی علم از دین و معنویت در این بستر تاریخی، مغفول واقع شده بود.
نهضت استخراج و طبقه بندی علمی جنبه های معنوی سلامت با توجه به بستر محیای آن در متون اسلامی و نیز سابقه غنی آن در فرهنگ ایرانی و عنایت اطباء و علما در طول تاریخ، اقدامی است که در سالیان اخیر در حال پیگیری و توجه است و در سال ۱۳۹۷ منجر به انتشار اولین نسخه دانشنامه سلامت معنوی شد.
مطالعه قند و لیپید تهران که یکی از مطالعات جامع مبتنی بر جمعیت بوده زمینه را برای پژوهش این بعد از سلامت فراهم ساخته است.