صبر

معروفه که سه نوع صبر وجود داره. صبر بر معصیت، مصیبت و طاعت. اما برخی معلمین اخلاق معتقدند که یک نوعِ چهارمی هم از صبر وجود داره که بسیار مهمه. صبر بر "نرسیدن به نتیجه".

این دنیا، محل به نتیجه رسیدن نیست و حتی ظرفیت کافی هم برای ارائه پاداش و مکافات حقیقی نداره. اینکه همیشه به وظیفه‌مون درست عمل کنیم ولو اینکه به نتیجه دلخواه نرسیم، حقیقتا صبر زیادی می‌خواد. 

معروفه که سه نوع صبر وجود داره. صبر بر معصیت، مصیبت و طاعت. اما برخی معلمین اخلاق معتقدند که یک نوعِ چهارمی هم از صبر وجود داره که بسیار مهمه. صبر بر "نرسیدن به نتیجه".

این دنیا، محل به نتیجه رسیدن نیست و حتی ظرفیت کافی هم برای ارائه پاداش و مکافات حقیقی نداره. اینکه همیشه به وظیفه‌مون درست عمل کنیم ولو اینکه به نتیجه دلخواه نرسیم، حقیقتا صبر زیادی می‌خواد. یک مثالش رو میشه در کلامی از حضرت رسول ص روشن کرد که: دنیا قابلیت و ظرفیتِ دادن پاداش به مادران رو نداره. شاید به همین دلیل خداوند بهشت رو به مادران هدیه داده. تلاش و رنج مادرها که اکثرا هم به قدر کافی ازشون قدردانی نمیشه، موضوعیه که همه کم‌وبیش باهاش آشنا هستند و نیازی به توضیح بیشتر در مورد صبر مادرانه نیست.

اما برای تحمل تلخی این نوع از صبر یه راه حل کارآمد وجود داره: توکل به خدا. توکل یعنی انجام وظیفه و واگذار کردن نتیجه به خود خدا. اینطوری عاقبت کار، هر چیزی که باشه، با آرامش کامل اون رو می‌پذیریم.